Visitas

lunes, 2 de diciembre de 2013

Resultados del fin de semana...

1ª Autonómica: Arenteiro - Covadonga, 2-0. El Arenteiro superó al Covadonga con dos goles de Manu (10´) y Quiroga (78´). Pese a terminar el partido con 10 jugadores por expulsión de Manu al hacer las labores de Pachi bajo los palos impidiendo un gol del Covadonga con las manos. El Arenteiro es segundo, a dos puntos del Taboadela. Crónica de la COPEPINCHA AQUÍ.

3ª Autonómica: Parada do Sil - Sporting Carballiño Jorigames, 0-1. Importante victoria del Sporting ante un rival que pelea por los puestos altos de la clasificación. Tras intentar posponer el partido para el viernes que viene festivo por motivo de las numerosas bajas por enfermedad y negarse a ello la Directiva y Entrenador del Parada, se presentaron en el campo de Os Torgas 12 efectivos entre los cuáles no iba ninguno de los porteros y 3 estaban "tocados". Quizás ese fue motivo suficiente para salir con un plus de intensidad a mayores de la que se está demostrando en los últimos partidos. En el primer tiempo el Sporting tuvo cuatro buenas ocasiones de gol que no terminaron en gol, mientras que los locales únicamente se acercaban en jugadas a balón parado a las inmediaciones del ayer portero FITI (enorme). 

En el segundo tiempo, pese al cansancio al no poder realizar más de un cambio el equipo se vino un poco abajo, pero la suerte sonrió para que Chivas tuviera la suya y la anotase (min.77). Se incrementó en este momento el empuje local y el propio Chivas haría un penalty que les daba oportunidad, a falta de 5 minutos, a los de Parada de empatar y seguir apretando, pero la presencia de FITI bajo palos supuso mucha presión para el tirador, que ejecutó fuera la pena máxima. Al final, tres importantísimos puntos que, tras el resto de resultados de la jornada, aprietan mucho la zona media-alta. 

Liga Gallega Juvenil: Gondomar - Arenteiro, 0-0.

Liga Gallega Infantil: Arenteiro - Celta, 0-14.

1ª Prov. Alevín: Arenteiro - Ourense, 1-10. Crónica de Tato: "Cando se obtén un resultado en contra diste calibre, un pode caer na tentación de non escribir nada do partido ou describir soamente os minutos nos cales o balón traspasou a portería do Arenteiro, nun exercicio aséptico e desapasionado do mesmo, pero estaría traicionándome a min mesmo e por extensión ó equipo, porque estas crónicas son un homenaxe a eles, ós nosos fillos, pero tamén ós pais e nais que xornada tras xornada os acompañamos, que tamén sufrimos, padecemos, disfrutamos ou simplemente esbozamos un sorriso complice ó remate de cada encontro, resignándonos á realidade pero sempre coa ilusión intacta posta na vindeira xornada... facendo nosa a frase de Neruda: “Podrán cortar todas las flores, pero no podrán detener la primavera”.

O Arenteiro sae de inicio con:
“Iker Casillas” Isra como arqueiro, unha defensa formada por “Tarzán” Anxo, “Ramos” Martín e Yoel, no mediocampo: “Torres” Dani, “R7” Raúl e Tato e na punta do ataque Martín Fdez. Tamén xogarían ó longo do encontro: David, Héctor, Karla, Álvaro, Álex e o gardamais “Casillas” Óscar. O Arenteiro afronta o choque de forma moi similar á anterior xornada contra a Ponte, con intensidade e ca premisa de presionar ó contrario, pero será unha xogada a balón parado (¡que casualidade!) niste caso un córner, a que trastoque o plantexamento inicial e o comezo da abultada derrota. Minuto 5, mal rexeite da zaga verde que é aproveitado por un xogador visitante para facer o primeiro.

Minuto 10, xogada de tiralíneas do equipo rojillo, cambio de orientación dende o lado dereito da porta defendida por Isra, e sin deixar caer o balón engatillan o segundo, ¡golazo! Minuto 18, o 0-3, tiro dende o borde da área, pega no longueiro, o balón sae rebotado e sin oposición marca o dianteiro visitante ante a pasividade da defensa verde. Minuto 21, outra triangulación do Ourense, que en tres toques prántanse ante os dominios de Isra, ó que fusilan sin compaixón. 0-4. Un Ourense cun xogo fluído, con apertura ás bandas, desmarques rápidos e instinto asasino cara o gol; un moi bo equipo con xogadores talentosos ó servizo do grupo.

Comeza o segundo período cun alicaido Arenteiro e cun Ourense que non cesa no seu empeño de buscar persistentemente a porta contraria.
Minuto 7. 0-5, Indecisión da zaga, listo e pillo o atacante capitalino.
Minuto 14. 0-6, Zurdazo dende fóra da área grande.
E no minuto 17, chegaría o gol da honra do equipo verde, cando Álvaro, coa súa esquerda e con calidade bate ó meta visitante. 1-6. O Ourense lonxe de amainar as súas envestidas, pisa novamente o acelerador e sería unha falta lanzada maxistralmente polo seu xogador número 10, (bo peloteiro), por certo, cunha zurda prodixiosa, faría o 1-7. Minuto 18. No minuto 21, outra xogada de toque e desmarque visitante suporía o 1-8; No minuto seguinte, outro envite similar ó anterior, o 1-9 e por último, no derradeiro intre do encontro o 1-10 definitivo, xogada moi protestada pola hinchada local, “que aínda mantiña a esperanza da remontada”, ó entender que o xogador visitante se atopaba en situación de fóra de xogo, circunstancia ésta meridianamente clara, non observada polo “trencilla” arbitral Fabián Climaz, corresponsal do Periódico provincial “La Región”, e impartindo xustiza nos seus ratos libres, non tendo a súa actuación incidencia no transcurrir do encontro, todo hai que decilo...(non nos queda nin o consuelo de achacarlle ó arbitro esta abultada derrota).


Estamos sufrindo a dureza do noso particular “Tourmalet”, no anterior puerto foi a Ponte, hoxe o Ourense, e visitaremos o campo do líder Bardadás na vindeira xornada, pero nada está escrito a priori, e quen sabe si o futuro nos deparará unha agradable sorpresa...”Rachamos cos pronósticos e facemos saltar a banca” por intentalo que non quede...



Onte venres día 29 de Novembro, entregáronse no Aparthotel Arenteiro os galardóns “A Arenteira” (noraboa ós responsables por esta extraordinaria iniciativa), que recoñecen a traxectoria e valores no ámbito cultural e deportivo, recaendo iste ano no deportista paraolímpico Jose Manuel Prado, que formou parte do equipo español de "boccia" nas pasadas paraolimpiadas de Londres, do cal para definilo me quedo cunha frase do Presidente do Xurado, Xosé Lois Sobrado: “toda limitación que ten nas súas extremidades, é superada con creces co seu esforzo e co seu cerebro” (iste rapaz é un exemplo de superación e de gañas de vivir); e na modalidade cultural, o galardonado foi Miguel Anxo Fernández, mestre, escritor, crítico de cine, e responsable moitos anos das Xociviga, que no seu brillante e valente discurso abogou por recuperar a “fervenza” cultural que tivo o Carballiño antano e unha maior implicación das autoridades no campo da cultura, que según él (que tamén suscribo eu), poría a O Carballino na “vangarda” e no lugar que por historia e tradición lle corresponde. “Chapeau” Miguel Anxo, estiveches simplemente: “xenial”.

UN PAIS CULTO, É UN PAIS LIBRE

2ª Prov. Alevín: La Purísima - Arenteiro "B", (sin datos).

2ª Prov. Benjamín: Arenteiro - Calasancio "B", 1-8.

3 comentarios:

  1. Según a crónica da Cope o primer gol foi de Manu a pase de Prada.
    Bo artículo de Tato coma sempre, a ver se este pobo recupera algo de antaño...

    ResponderEliminar
  2. noraboa ós premiados, moi xustos os premios, a ver se este pobo desperta.

    ResponderEliminar