Resultados del fin de semana...

1ª Autonómica: Barbantes - Arenteiro, 0-0. Los verdes no pudieron superar al Barbantes pese a jugar con superioridad gran parte del partido. Los carballineses continúan líderes con 6 puntos de ventaja sobre el segundo clasificado, el Nogueira -con un partido menos- y 9 sobre el Verín a falta de 7 partidos. Crónica de la COPE: PINCHA AQUÍ

3ª Autonómica: Sporting Carballiño Jorigames - Pontedeva, 4-3. El Sporting venció merecidamente en un entretenido encuentro con emoción y goles. Tras una espléndida primera parte donde superó en todo el terreno al rival, se fue al descanso con un 2-0 a su favor. 

Tras el intermedio, el Pontedeva se echó arriba y aprovechó, quizás, no la confianza, si no el miedo a perder la renta obtenida en la primera parte por el Sporting, y el partido perdió el medio campo convirtiéndose en un ida y vuelta para unos y otros. Lograrían los visitantes el empate a dos en el 65 rematando en claro fuera de juego el delantero visitante; diez más tarde se adelantarían de nuevo los locales con gol de Mili, dentro del área, ajustado al palo en un mal despeje de la defensa verdiblanca. Parecía que el árbitro quería hacer méritos con los visitantes y volvía conceder otro gol en claro fuera de juego en el 87 al Pontedeva que, en un final épico, neutralizaría Chivas con un nuevo gol desde fuera del área tras un nuevo rechace de un córner otorgando justo premio y tres premios al esfuerzo y buen partido ante el ahora tercer clasificado y prácticamente ascendido Pontedeva. Los otros dos goles fueron anotados por Pintos.

Liga Gallega Juvenil: Ourense - Arenteiro, 0-1. Victoria de los de Mindo ante el tercer clasificado Ourense al que tienen ahora a 4 puntos siendo los juveniles quintos en la tabla.

Copa SEMECOR juvenil: (por confirmar).

Copa Cadete: Arenteiro - Velle "B", 14-0.

Liga Gallega Infantil PlayOff Descenso: Arenteiro - Pontevedra, 0-15.

Copa Infantil: Arenteiro "B" - Ponte "B", 0-9.

1ª Prov. Alevín: Pabellón Promesas - Arenteiro, 0-2. Crónica de Tato: "O derradeiro partido contra o último clasificado, pechaba a tempada regular de liga no campo “MIGUEL ÁNGEL” do Pabellón, coa intención de deixar atrás os resultados negativos de xornadas anteriores e sobor de todo mellora-la imaxe do equipo, devaluada últimamente, o primeiro obxetivo conseguiuse o segundo nin siquera a medias...

O Arenteiro sae de inicio con: “Casillas” Óscar na porta; unha defensa composta por Héctor, “Ramos” Martín e “Comilón” Martín Fdez. Como centrocampistas, “R7” Raúl, “Iniesta” Álex e Xosé e na punta do ataque, “Cristiano” Manu. Tamén xogarían ó longo do encontro, Karla, Tato, David, Anxo e Yoel.

O partido comeza sin un denominador claro do mesmo, o Pabellón intentando rasear o esférico e o Arenteiro sacándose de enriba o mesmo a base de pelotazos sin ton nin son. A fortuna ía sorrir ós de Castor, cando no minuto 5, Álex, case sin querer, anota o primeiro dos verdes nun despexe da defensa local que rebota na espinilla do centrocampista verde e o balón en parábola introdúcese na meta pabellonista.

Desexábamos que a raiz do gol, o Arenteiro se asentara no rectángulo de xogo e comezara a hilvanar algo máis de fútbol, pero lonxe de suceder iso, o fútbol dos carballineses tornouse insulso, ramplón e incluso mezquino, non sei si foi porque nos contaxiamos do escaso nivel do equipo contrario, de que a obriga de gañar nos atenazaba ou é que o equipo xa non da máis de sí..., a realidade que estábamos vendo era confusión e nerviosismo, iso si, tiñamos o consuelo de que o rival tampouco é que creara perigo na nosa área, e entrementras unha clara ocasión de Manu no minuto 20 que a piques estivo de facer o segundo, o que nos houbera dado unha maior tranquilidade.

No segundo tempo, troco habitual na portería, íase poñer baixo paus “Iker Casillas” Isra. O Arenteiro, nesta segunda parte sae con outra actitude e intenta elaborar un chisco o seu xogo, froito diso, no minuto 10, Raúl, fai lucirse ó gardamaias local cun espléndido zurdazo, e nos minutos 15 e 17 David dispuxo de dúas claras ocasións para amplia-la ventaxa carballinesa, e as dúas foron desbaratadas por un inspiradísimo porteiro pabellonista que se erixiu na figura do seu equipo.

 Niste segundo tempo destacar o bo facer de Raúl, que tivo as ideas máis claras do seu equipo, dándolle sentido e verticalidade ó seu xogo, rematando a tempada nun fenomenal momento de forma, e tamén o zagueiro Yoel, que foi un valladar na defensa carballinesa. No minuto 21 chegaría o definitivo 0 a 2; Xosé insiste na presión á defensa Pabellonista, e aproveitándose dun rexeite e dunha carambola entre o poste e o porteiro local, fai o segundo para alborozo da escadra carballinesa.

Mal partido dos verdes en liñas xeráis, cunha certa milloría no segundo tempo, insuficiente para ocultar o evidente: estamos atravesando novamente unha crise de xogo que esperemos solventar cando comeze o Torneo da Copa.

Nos “prolegómenos” do partido, atopeime nas instalacións pabellonistas ó que fora o meu adestrador en xuvenis, ex-director da EMF ARENTEIRO, e actualmente adestrador nas categorías inferiores do Pabellón, o masidao Paco Ramón, falamos longo e tendido, sobor de todo de futbol base, materia na que il é un experto, e para o meu gusto, un extraordinario adestrador, ó que lle gusta que os seus equipos practiquen un fútbol combinativo e que todo xire en torno ó balón. “Foi un pracer coma sempre Paco”.

Mentras estou rematando esta crónica, entérome de que hai un mozo carballinés detido en Madrid tras a marcha da dignidade, espero e desexo a sua pronta posta en libertade para tranquilidade da súa familia e amigos; cando vexo as trifulcas que se montaron ó final da manifestación (mínimas tamén hai que decilo), éntrame unha sensacion ambivalente, por un lado a represión, en ocasións, esaxerada e extrema da policía, e por outra a actitude de algúns manifestantes, rompendo escaparates, queimando mobiliario público..., en fin, coido que o verdadeiramente importante e o que non nos debe desviar a atención, foi que preto dun millón de persoas alto e claro, reclamaron: 

“TRABALLO DIGNO, CASA E SERVIZOS PÚBLICOS PARA TODOS”

(sinceiramente, o realmente preoupante e o que nos debería levar a unha profunda reflexión é que a día de hoxe teñamos que seguir reivindicado o máis elemental e básico do ser humano...)".

2ª Prov. Benjamín: Arenteiro - Ribeiro, 5-12.